Czy Polacy nienawidzą swoich psów?

 To może trochę kontrowersyjny tytuł, ale co może pomyśleć cudzoziemiec z tzw. krajów "cywilizowanych", który trafi do polskiego schroniska? Pomyśli, że Polacy tak bardzo nie lubią swoich psów, że skazują je na ciasne klatki, życie w odchodach, depresję schroniskową, choroby, brak kontaktu z człowiekiem, a w końcu śmierć w samotności.

Widzę, że wszyscy rozczulają się nad swoimi psiakami i zachwycają ich aparycją lub charakterem. Pięknie! Jednak ilu z nas może się "pochwalić", że ich przyjaciel pochodzi właśnie ze schroniska lub został przygarnięty z ulicy, bo znudził się poprzedniemu właścicielowi? Ilu z nas było kiedykolwiek w schronisku? Pewnie niewielu... więc nie wiecie, że np. w warszawskim schronisku na Paluchu przebywa stale około 1 500 zwierząt.

Chcecie mi powiedzieć, że wśród tylu porzuconych sierot nie znaleźlibyście przyjaciela? Oczywiście, lepiej zasiąść w fotelu i przez internet "ściągnąć" sobie kolejnego szczeniaka z pseudohodowli, która widząc jaki ma popyt będzie dalej "produkować", odbierając porzuconym i nieraz skrzywdzonym psom schroniskowym możliwość skrócenia wyroku za kratkami.

Ilu z nas zdaje sobie sprawę, że w Polsce przepisy "chroniące" psy bezdomne są na tyle ułomne, że dają możliwość zarabiania na ich odławianiu i cichym pozbywaniu się ich nadmiaru. To przecież świetny interes! Wystarczy tylko, że pojawi się ktoś trochę bardziej przedsiębiorczy i mało wrażliwy i już kasa płynie. Dodam, że nasza kasa, bo przecież są to pieniądze gmin. Innymi słowy sami płacimy za brutalne odławianie i przetrzymywanie psów latami za kratami bez kontaktu z człowiekiem lub ich zabijanie łopatą i grzebanie pod płotem schroniska (nagłaśniana sprawa schroniska w Krzyczkach lub Nowej Ligocie).

Czy jednak kogokolwiek to obchodzi? Ilu tzw. miłośników zwierząt zastanawia się nad problemem nadmiaru populacji psów i ich sterylizacji? Ilu tak naprawdę obchodzi, że większość psów, która właśnie tkwi w ciasnej klatce NIGDY NIE ZNAJDZIE DOMU i zostanie tam do końca swych dni? Ilu z nas starało się pomóc znaleźć bezdomnemu psu dom? Ilu kiedykolwiek pomagało osobie, która wyręczając nas pomaga porzuconym zwierzętom i prowadzi np. przytulisko?

Czas uświadomić sobie, że jeśli nic nie zmienimy, będzie coraz więcej krzywdy i cierpienia. Namawiam wszystkich choć do zastanowienia się nad koniecznością wpłynięcia na ustawodawcę w celu zmiany przepisów, które tak naprawdę nie chronią zwierząt, tylko nas przed nimi.

Oto najważniejsze postulaty prawdziwych miłośników psów:

1. STERYLIZACJA, STERYLIZACJA, STERYLIZACJA - gdyby państwo dotowało powszechną sterylizację z pewnością odbiłoby się to na zmniejszeniu ilości środków, które są przeznaczane przez gminy na odławianie psów bezdomnych (a są to wielokrotnie sumy idące rocznie w setki tysięcy złotych!) Jedynie powszechna sterylizacja psów może zmniejszyć problem bezdomności tych zwierząt;

2. OBOWIĄZKOWA IDENTYFIKACJA WSZYSTKICH PSÓW - obowiązek czipowania wszystkich psów ułatwi dotarcie do ich właścicieli w przypadku ich zagubienia - często zdarza się, że psy mające dom spędzają lata w schroniskach zanim właściciel do nich trafi;

3. Obowiązek kontroli przez gminy warunków w jakich bytują psy w schroniskach;

4. Zaostrzenie kar dla ludzi, którzy maltretują lub porzucają zwierzęta;

5. ZAKAZ ROZMAŻANIA PSÓW POZA LEGALNYMI HODOWLAMI ORAZ LIKWIDACJA PSEUDOHODOWLI - ci ludzie są odpowiedzialni za ciągle powiększającą się populację psów i przepełnienie w schroniskach;

6. Stała kontrola hodowli i sprawdzanie ich legalności (np. licencje).

Gdyby udało się wprowadzić te postulaty moglibyśmy w końcu powiedzieć, że POLACY KOCHAJA I DBAJĄ O SWOJE PSY. Teraz możemy jedynie uznać, że wszyscy jesteśmy odpowiedzialni i winni cierpieniu psów bezdomnych pozbawionych ciepła, miłości i kontaktu z człowiekiem.